De geschiedenis van jongens en make-up

Voor het eerst in eeuwen is het dragen van make-up door mannen niet helemaal taboe. Dankzij sociale media en de opkomst van mannelijke beauty influencers zoals James Charles, Manny Gutierrez en Bretman Rock, is make-up in de vroege stadia van meer gender-inclusief worden. Dit concept is echter niet nieuw.

Al generaties lang wordt make-up gezien als een onderneming die alleen voor meisjes is, dus we vergeten dat het niet altijd zo is geweest. Duizenden jaren lang, van 4000 voor Christus tot de 18e eeuw, gebruikten mannen make-up op allerlei manieren. Pas halverwege de vorige eeuw werd make-up aan één kant van het genderspectrum geplaatst. In die tijd beschouwde de invloedrijke koningin Victoria I van Groot-Brittannië cosmetica als vulgair, een mening die werd bevestigd door de Kerk van Engeland. Tijdens het Victoriaanse tijdperk werd make-up beschouwd als "een gruwel" door zowel de kroon als de kerk, waardoor sterke, wijdverspreide associaties ontstonden tussen make-up, ijdelheid, vrouwelijkheid en "het werk van de duivel". Terwijl religieuze waarden culturen over de hele wereld bleven doordringen, werden de gangbare definities van mannelijkheid steeds beperkter. 

In de 20e eeuw werd make-up gezien als een bezigheid die alleen voor meisjes was weggelegd.

Vandaag de dag is de wereld eindelijk aan het terugkeren en worden verschillende genderexpressies steeds meer geaccepteerd. We hopen dat de trend zich voortzet, maar de maatschappij kan niet vooruit zonder achterom te kijken.

Het Oude Egypte

OOG VAN HORUS COSMETICA

Mannelijkheid was belangrijk in de oude Egyptische cultuur en make-up speelde daar een rol in. Al in 4000 v. Chr. gebruikten mannen zwart pigment om uitgebreide cat-eye ontwerpen te maken. Een paar millennia later waren kohl eyeliner, groene malachiet oogschaduw en vlekken op lippen en wangen van rode oker ook populair. Het doel was niet, zoals vandaag de dag, om er aantrekkelijker uit te zien. Men geloofde dat groene oogschaduw de goden Horus en Ra opriep en daarmee schadelijke ziektes afweerde. Dramatische eyeliner werd gewoonlijk gedragen om rijkdom en status over te brengen.

Het oude Rome

MYSTERIEUZE FAYUM PORTRETTEN

Snel vooruit naar de 1e eeuw na Christus, toen Romeinse mannen bekend stonden om het aanbrengen van rood pigment op hun wangen, het lichter maken van hun huid met poeder en het lakken van hun nagels met een maagdraaiend elixer van varkensvet en bloed. (Maakt je dankbaar voor de 5-vrije nagellak van tegenwoordig.) Romeinse mannen verfden ook hun hoofd om kale plekken te camoufleren, hoewel we niet zeker weten hoe goed dat zou hebben gewerkt.

Elizabethaans Engeland

FROCK FLICKS

Tijdens het bewind van koningin Elizabeth I was make-up razend populair onder mannen, die een spookwitte gepoederde huid waardeerden. Dit was ook de tijd dat gezichtsmake-up gevaarlijk cakeachtig was en met lood werd gemaakt, wat vaak ernstige gezondheidsproblemen veroorzaakte, inclusief - maar niet beperkt tot - vroegtijdige dood.

18e-eeuws Frankrijk

BIGLI.COM

Het is geen geheim dat koning Lodewijk XVI zich te buiten ging aan extravagante make-up en haarproducten. (Lodewijk werd op 23-jarige leeftijd kaal en dwong de aristocratie van Frankrijk vervolgens tot een obsessie met pruiken). Mannen aan het koninklijk hof schilderden ook schoonheidsvlekken, die mooi samengingen met hun hoge hakken en bontmutsen.

Hollywood jaren 1930

HULTON-DEUTSCH COLLECTIE/CORBIS

Er ging een lange tijd voorbij voordat er weer over mannelijke ijdelheid werd gesproken. (Bedankt, koningin Victoria I.) Maar met de komst van de moderne filmindustrie in de Verenigde Staten, kwamen haar en make-up voor mannen weer op. De gepolijste look van Clark Gable was misschien wel het eerste voorbeeld van "metroseksuele" schoonheid.

1970 & 1980

AFBEELDING OMSLAG MET DANK AAN WARNER BROS.

Aan het eind van de 20e eeuw was make-up voor mannen nauwelijks mainstream. In plaats daarvan was het voorbehouden aan de marge: artiesten en rock-'n-rollers als Boy George, David Bowie en Prince. Rond deze tijd begonnen echter veel van de meest legendarische mannelijke make-up artiesten met hun werk. Wijlen Way Bandy begon met zijn werk in 1967, gevolgd door Kevyn Aucoin in 1982, en een overvloed aan mannelijke visagisten volgde. Een van hen was Scott Barnes, wiens kwasten zo'n beetje alle grote namen in Hollywood hebben gesierd. Op de vraag of hij een verandering heeft gezien in de mannen achter de schermen in de make-up, antwoordde Barnes ons met een genderondermijnende onthulling: "Er zijn altijd mannen geweest als visagist. Op dit moment zijn er zelfs meer vrouwelijke visagisten dan ooit tevoren."

Begin jaren 2000

WIREIMAGE VOOR BRAGMAN NYMAN CAFARELLI / GETTY IMAGES

Toen Amerikaanse popcultuurfiguren begin tot midden jaren 2000 subculturen uit het verleden begonnen te omarmen, maakten we kennis met het concept "guyliner". (Denk aan Pete Wentz, hierboven, Jared Leto en Adam Lambert.) Deze look was het populairst onder pop-punk bands en hun volgelingen.

Het concept van "metroseksualiteit" kwam in deze periode ook opnieuw in het culturele bewustzijn en schoonheidsmerken begonnen gerichte "make-up voor mannen" op de markt te brengen. Neem Yves Saint Laurent, dat in 2008 de "mannelijke" versie van zijn Touche Éclat ($35) uitbracht.

De jaren 2010

FRAZER HARRISON / GETTY IMAGES

Hoewel make-up voor mannen nog lang niet de standaard is, hebben sociale media mannelijke schoonheidsgoeroes in staat gesteld om hun artistieke expressie op grote schaal te delen en eeuwenoude stereotypen te doorbreken. Grote beautybedrijven als Covergirl en Maybelline hebben dit opgemerkt en kondigden de eerste mannelijke gezichten van hun merken aan. 

Vandaag 

MELK MAKEUP

"Make-up is door de jaren heen geëvolueerd", vertelt Barnes, die momenteel voornamelijk met J.Lo werkt. "Vroeger werd het alleen gebruikt voor toneel en film, en nu gebruiken mannen bronzers en verschillende vormen van cosmetica om onvolkomenheden weg te werken, enz. Ze hebben een manier gevonden om make-up heel eenvoudig en organisch te gebruiken, om alledaagse looks voor zichzelf te creëren zonder dat er stigma's achter zitten."

Nu de regels voor de presentatie van mannen en vrouwen steeds flexibeler worden, infiltreert make-up langzaam in de dagelijkse routines van sommige mannen - niet per se altijd op de larger-than-life manier van youtube goeroes, maar op subtielere manieren. Huidverzorging wordt veel minder gestigmatiseerd. Maar de acceptatie breidt zich ook uit naar kleurcosmetica: een beetje concealer op een puistje hier, een beetje wenkbrauwgel daar.

Barnes merkt ook op dat wat we in het westen zien, niet altijd geldt voor de rest van de wereld: "De Japanse jeugdcultuur heeft make-up altijd gedragen als accessoire of als uiting van opwinding of plezier, zonder regels of geslacht. Make-up betekent niet altijd vrouwelijkheid, niet in deze tijd. Je hebt ook jongens met baarden die make-up op hun gezicht dragen en dat is acceptabel." Genderneutrale reclamecampagnes van merken als Milk Makeup helpen de denaturalisatie van make-up als een vrouwelijke bezigheid. En Barnes schetst een nog spannender toekomstbeeld. "De industrie is zo veranderd - er is zoveel ruimte voor handelaars en nieuwe merken, en sociale media hebben een grote rol gespeeld in die verandering," zegt hij. "Er is meer toegankelijkheid." Persoonlijk kunnen we niet wachten om te zien wat er komen gaat.

Vind je dit een leuk artikel? Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang meer artikelen rechtstreeks in je inbox.

_____________


Referenties:

https://www.byrdie.com/history-makeup-gender